Egipt – fala niestabilności i represji

Podczas, gdy Egipt przygotowuje się do referendum konstytucyjnego w przyszłym tygodniu, protesty zwolenników Braci Muzułmanów w dalszym ciągu obejmują cały kraj

Publication cover
Pełny tekst dostępny w
Streszczenie dostępne w

Podczas, gdy Egipt przygotowuje się do referendum konstytucyjnego w przyszłym tygodniu, protesty zwolenników Braci Muzułmanów w dalszym ciągu obejmują cały kraj. Oczekuje się więcej starć, gdyż Bracia Muzułmanie nawołują do nowych demonstracji. Decyzja o uznaniu Braci Muzułmanów za organizację terrorystyczną, ogłoszona pod koniec grudnia, stanowi kolejną eskalację rządowej kampanii skierowanej przeciwko tej grupie. Sześć miesięcy po tym jak armia obaliła egipskiego prezydenta, wybranego po raz pierwszy w wolnych wyborach, nowe władze chętnie sprawiają wrażenie, iż Egipt powrócił na ścieżkę ku demokracji. Ale czy o to tak naprawdę chodzi? I jak Europa mogłaby pomóc Egiptowi w nadchodzących miesiącach i latach?

W nowej publikacji ECFR „Egypt’s unsustainable crackdown” – Anthony Dworkin i Helene Michou twierdzą, że starania władz wobec przywrócenia porządku publicznego poprzez represję nie zakończy się sukcesem. Egipt nie może mieć nadziei na ustanowienie stabilnego i demokratycznego systemu politycznego jednocześnie chcąc wyplenić Braci Muzułmanów jako organizację. Podjęcie próby takiego działania jedynie podsyci szerzącą się przemoc. UE musi zdać sobie sprawę z obecnego stanu rzeczy i zbudować nową politykę wobec Egiptu na tej podstawie.

System polityczny w Egipcie i rola Braci Muzułmanów

  • Egipt nie jest nawet blisko utworzenia zaczątków demokracji czy stabilności. Przeciwnie, państwo pozostaje w rękach władz militarnych, które nadzorowały brutalną rozprawę z Braćmi Muzułmanami, a obecnie starają się wykluczyć tę organizację na stałe z politycznego świata tego państwa.
  • Nowa, kontrowersyjna konstytucja została nakreślona i zostanie poddana pod referendum w przyszłym tygodniu. Wybory prezydenckie i parlamentarne zostały zaplanowane na następny rok – ale represja głosów alternatywnych nie zaowocuje rozwiązaniem politycznym, który da szansę Egiptowi na pokonanie głębokich społecznych i politycznych podziałów.
  • Podczas gdy dalsze losy Egiptu nie są pewne, niewątpliwym jest że siły obronne kraju będą miały znaczący wpływ na przyszłość. Na tle popularnej nietolerancji i mediów publicznych, silnie wspierających władze państwowe, istnieją małe szanse na poprawę sytuacji w krótkim czasie

Długoterminowa wizja dla Europejskiej polityki

  • Europa powinna postrzegać Egipt w długoterminowej perspektywie i winna stworzyć szereg polityk, które są skoncentrowane na podstawowych elementach, które będą potrzebne prędzej czy później przy tworzeniu się stabilnych ram politycznych.
  • Unia Europejska powinna kłaść nacisk na fakt, iż stabilność polityczna, rozwój gospodarczy oraz bezpieczeństwo są możliwe jedynie wówczas gdy egipskie władze obiorą kurs, który obejmowałby polityczną wizję ponownej integracji społeczeństwa egipskiego.
  • UE powinna odrzucić pokusę zapatrzenia się w obraz „normalizacji” tworzony przez władze przejściowe. Powinna oprzeć się powrotowi do „normalności” tak długo, jak wizja obecnego państwa bezpieczeństwa jest dominująca.

European Council on Foreign Relations nie zajmuje stanowisk zbiorowych. Publikacje ECFR reprezentują jedynie poglądy poszczególnych autorów.