Dyplomacja w stylu „Heavy Metal”: polityczne wykorzystanie siły militarnej

Publication cover

Streszczenie

Począwszy od 2014 roku Rosja prowadzi agresywne, szeroko zakrojone i wielowątkowe próby użycia swoich sił zbrojnych oraz groźby użycia siły jako instrumentów przymusu w działaniach dyplomatycznych zmierzających do podziału, odstraszania i odwracania uwagi Europy, by uniemożliwić jej zmierzenie się z rosyjskimi działaniami w jej bezpośrednim sąsiedztwie.

Począwszy od 2014 roku Rosja prowadzi agresywne, szeroko zakrojone i wielowątkowe próby użycia swoich sił zbrojnych oraz groźby użycia siły jako instrumentów przymusu w działaniach dyplomatycznych zmierzających do podziału, odstraszania i odwracania uwagi Europy, by uniemożliwić jej zmierzenie się z rosyjskimi działaniami w jej bezpośrednim sąsiedztwie.

Głównymi elementami tej dyplomacji są groźby potencjalnego działań wojskowych, gry wojenne, które dosadnie imitują takie operacje, rozmieszczenie jednostek bojowych w sposób dający jasny przekaz polityczny oraz nierespektowanie europejskiej przestrzeni powietrznej, wód, a nawet terytorium.

Konsekwencje tych działań są różne, czasem wręcz kontrproduktywne, i zależne od koordynacji z innymi środkami dyplomacji i wpływu. Niemniej, miały one wpływ na osłabienie jedności zarówno NATO, jak i Unii Europejskiej.

Dyplomacja w stylu „Heavy Metal” będzie najpewniej kontynuowana w najbliższej przyszłości. Dla Unii Europejskiej i państw członkowskich oznacza to konieczność zachowania trzeźwego osądu na temat tego, co jest posunięciem typowo militarnym, a co ruchem politycznym, i świadomości, by ominąć zastawione pułapki. Oznacza to również konieczność okazania przekonującej jedności oraz wszechstronnej gotowości do odpowiedzi wówczas, gdy będzie to konieczne.

European Council on Foreign Relations nie zajmuje stanowisk zbiorowych. Publikacje ECFR reprezentują jedynie poglądy poszczególnych autorów.